Hard werken maakt moe, maar hoe kom je dan vooruit?


Hi lieve Reader,

Lange tijd dacht ik dat persoonlijke ontwikkeling vooral betekende: dóórgaan. Schouders eronder en je best doen. Wéér een boek lezen, starten met nieuwe gewoontes, nóg een cursus, jezelf aan de lopende band verbeteren.

Maar ondanks al dat harde werken voelde ik me niet vervuld, maar eerder moe en leeg. Ik bleef tegen dezelfde patronen aanlopen. En ik zat vooral in mijn hoofd. En eerlijk? Eens in de zoveel tijd gebeurt me dat nog steeds..

Maar steeds opnieuw leer en herinner ik weer dat groei niet zit in meer doen en hard werken..

Het zit juist in durven vertragen. Voelen. Zijn met wat er nu is, ook als dat ongemakkelijk is of er veel weerstand is.

Het gaat over jezelf ruimte geven. Laagje voor laagje ont-wikkelen. En alles wat je tegen komt toestaan, zodat de spanning, de weerstand en het verzet langzaam kunnen smelten.

En ja, dat geldt óók voor de kanten die je liever niet laat zien: schaamte, onzekerheid, jaloezie, verdriet, verlangen, perfectionisme, angst.

Dat proces van ont-wikkelen vraagt om verantwoordelijkheid nemen over wat je voelt en ervaart, zónder jezelf af te wijzen. Dat je leert zacht te blijven, ook als het schuurt. Ook als er teleurstelling, ongeduld of innerlijke kritiek opborrelt.

Wat je negeert en níet voelt, zet zich vast in je lichaam, in je adempatroon. Het begint te knagen van binnen. Je energie lekt weg, je raakt vermoeid en onvervuld. En het wordt steeds lastiger om jezelf te voelen. Herkenbaar?

Dus hoe dan wél?
Niet negeren, doorgaan en overnemen met je hoofd.
Maar landen in wat er is.

En ja, dat is moeilijk, zeker in een wereld die daar weinig ruimte voor laat. En een lijf dat luid-en-duidelijk signalen geeft: Moeheid, hoofdpijn, onrust, stress, fysieke klachten, slapeloosheid of zelfs beginnende burn-out klachten. Dat kan voelen alsof je de bodem onder je voeten kwijtraakt.

Maar je kunt het leren.
Je kunt leren hoe je jezelf veiligheid en warmte biedt vanbinnen. Hoe je langzaam zelfvertrouwen en draagkracht opbouwt.

Ik merk hoe dit een terugkerende les is in mijn eigen leven. En het is de rode draad in het werk dat ik met cliënten doe. Hoe krachtig het is om terug te keren naar het lichaam. Naar onze adem. Naar de grond onder onze voeten.

Ik leer je graag hoe je steeds opnieuw kunt kiezen voor landen in je lichaam, veiligheid, voor aanwezigheid in jezelf. Hoe je gronding en draagkracht ontwikkelt; de kracht om te voelen én te blijven staan.

Ik herinner je graag aan die plek; die kracht en zachtheid in jou. Want Ja, die is er al. Je hebt daar alleen de juiste herinnering, tools en herhaling voor nodig, om daar weer toegang toe te vinden.

En nee, niet alleen om het rauwe en zware van het leven te kunnen dragen, maar ook juíst om het goede van het leven toe te kunnen laten.

Over precies dit proces gaat het groepstraject Root to Rise.

Een ademtraject van drie maanden waarin je..
..je systeem weer leert herinneren hoe je verbinding, veiligheid en vertrouwen in je lichaam cultiveert, zodat je steeds meer stevigheid en veerkracht opbouwt in jezelf.
.. op een diepe laag impactvolle verschuivingen maakt van (onbewust) overleven naar leven.
..in je eigen tempo jezelf bekrachtigt en levensvreugde, liefde en levendigheid weer kan stromen.

We starten op 11 september. Voel je een ja?

Dan is dít het moment om jezelf dit traject te gunnen, zodat je echt kunt landen bij jezelf om de levendige rust, veiligheid en diepe vervulling te verwelkomen in jezelf.

Dit is de 3e editie van het Root to Rise groepstraject, het belooft een magische reis te worden!

Er zijn nog 4 plekjes beschikbaar! Vol = Vol

Misschien voel je ergens een ‘Ja'...

..Maar komt er twijfel op. En dat is logisch. Zeker als je op het punt staat om een keuze te maken die je buiten je comfortzone werpt.

Wie weet herken je jezelf wel in één van deze scenario’s:

  • Misschien vraag je je af of je wel ‘ver genoeg’ bent. Of je dit wel aankunt, of dat je juist te veel voelt. Of juist te weinig.

Je bent niet de enige. Je menselijkheid is heel welkom en ruimte innemen ook, en dit komt sowieso aan bod in het traject.

  • Misschien vraag je je af of je je wel veilig zult voelen in een groep. Of je niet te veel zult zijn. Of dat je het straks allemaal ‘goed’ moet doen.

Deze gedachten komen vaak op als je gewend bent jezelf in te houden of aan te passen. In Root to Rise gaan we juist onderzoeken hoe je jouw aangepastheid steeds minder nodig gaat hebben, zodat er meer ruimte ontstaat voor jou en je behoeftes.

  • Misschien twijfel je of je er wel tijd voor hebt. Of dat het oké is om nu in jezelf te investeren.

En juist dat laat vaak zien hoe lang je al gewend bent om anderen voorop te zetten. Het is waarschijnlijk de hoogste tijd om jezelf aandacht te geven en in dit traject mag je herinneren dat het oké is om te ontvangen, en dat je niet alleen maar hoeft te geven.

  • Misschien voel je diep vanbinnen: dit wil ik eigenlijk heel graag... en tegelijk merk je dat er iets in jou terugdeinst. Alsof er een rem op zit.

Dat is heel normaal, je systeem beschermt je, ook als iets nieuw en kloppend voelt. Want je systeem voelt haarfijn aan dat jouw 'Ja' ook gepaard zal gaan met veranderingen. Soms zijn we bang voor onze eigen kracht die eindelijk tevoorschijn kan komen, dat is soms even eng, maar vaak ook zó opluchtend.

Ik zie dit soort twijfels en innerlijke haperingen zo vaak. En ik wil je zeggen: alles wat je daarin voelt, hoort erbij.

Je hoeft niet perfect te zijn. Niet voorbereid, niet sterk, niet moedig.
Je mag komen zoals je nu bent. Met alles wat zich aandient. De grootste stap is kiezen en komen opdagen voor jezelf.

Je hoeft het niet in je eentje te doen. In Root to Rise ben je met een kleine groep gelijkgestemden die, net als jij, verlangen naar verdieping, ruimte en thuiskomen in zichzelf.
Het is een traject waarin niets hoeft wanneer het niet de tijd is of nog té kwetsbaar of té spannend is, maar waar alles mag ontstaan. En wie weet verras je jezelf wel.

Als het ergens resoneert, maar je twijfelt nog.. weet dat je altijd even contact met me kan opnemen. Via mail of via een (gratis en vrijblijvende) belafspraak. Dan kijken we samen of het past, en of dit voor jou het juiste moment is.

Zie ik je in september?

Dit is wat iemand uit de vorige groep erover deelde:

“Inge besteedt veel zorg en aandacht aan maatwerk binnen de groep: van precies passende muziek bij de sessie, tot persoonlijk ingesproken meditaties en ruimte voor wat er nodig is op individueel gebied. In dit traject raak je verbonden met de andere deelnemers, maar blijf je vooral dicht bij jezelf.”

“Ik heb elke sessie ervaren als een moment van rust en aandacht voor mezelf. Waarbij Inge ervoor zorgt dat er ruimte ontstaat om te ervaren wat er op dat moment nodig is. Soms is dat het kanaliseren van emoties, gevoelens, gedachten, die bijvoorbeeld komen in tranen, vreugde of boosheid. Soms is dat meer fysiek van aard, en ervaar je allerlei lichamelijke sensaties”

“Inge is een hele fijne facilitator. Ze voelt heel goed aan wat je nodig hebt en hoe je je eigen groei kunt doormaken. Ze is er met zachtheid en liefdevolle aandacht. Ze is er als mens. En juist die spiegel, die onderlinge en eerlijke verbinding, maken dat je vertrouwt op het proces.”

Geef jezelf óf een dierbare dit transformerende traject cadeau voor het najaar. Schrijf je nu in en verzeker jezelf van een plek! Vol = Vol!

Ready for a deep dive?

Je bent heel welkom!


Liefs en een
warme knuffel,

Inge

PS: Heb je vragen over een van de events of sessies? Je kunt me altijd mailen op info@ingesmeets.nl.

Inge Smeets

Read more from Inge Smeets

Hi lieve Reader, Soms loopt alles door elkaar: het fijne en het moeilijke, het verlangen naar rust en het kriebelen van nieuwe ideeën. Zo voelt het voor mij de afgelopen tijd. Vorige week liep ik uren door de bergen van Italië met een rugzak, zes vrienden en een hoofd dat langzaam stiller werd. We waren samen op hike-vakantie, hoe tof! Het was prachtig én intens: fysiek, mentaal en emotioneel soms uitdagend. Maar er waren ook momenten van euforie. Kinderlijk geluk. Stilte in mijn hoofd, rust...

Hi lieve Reader, Vorige week schoot mijn lijf in de freeze door een trigger. Best heftig wat er dan gebeurt: ik voel me passief en geblokkeerd, mijn hoofd vult zich met mist (brainfog) en kritische gedachten, mijn kaken staan op spanning, mijn adem is oppervlakkig, en er zit een druk en stress in mijn lichaam waar ik niet uit kan bewegen. Mijn eerste neiging? Terugtrekken, verdwijnen in mijn telefoon en de handdoek in de ring gooien voor die dag. Maar ik weet inmiddels: als ik daarin mee ga,...

Hi lieve Reader, We zitten alweer in de laatste weken van december.. Hoe voel jij je deze december dagen? December koppel ik automatisch aan een einde en 'eindejaar-stress' en toch óók aan vertragen en genieten van de stilte van de winter. Een winterse wandeling in de frisheid en daarna cocoonen op de bank onder een dekentje met kaarsjes aan en een kop kruiden thee. Maar dit jaar voelt het anders. Ik ben bezig met compleet andere voorbereidingen en voel een hoop opwinding bij wat er gaat...